De scènes en vormen in mijn verhalen kunnen een boodschap de wereld insturen waarvan ik me niet altijd bewust ben. Soms is een vorm meer dan alleen een groep aaneengesloten lijnen. Hoe ik deze gebruik in mijn beelden kan voor de hand liggend of juist heel subtiel zijn. Ze vormen de elementen in mijn verhaal. Ik houd zo ontzettend veel van kijken. En wat ik dan zie zijn niet altijd veelvoorkomende vormen, of beter gezegd, ik zie er maar een klein stukje van om vervolgens met dat kleine stukje mijn verhaal te vertellen. Die vormen "vormen" vervolgens weer de scènes die ik waarneem.
Wanneer ik als fotograaf & kunstenaar bewust word van de impact van deze vormen, zou ik kunnen bepalen hoe mijn beelden worden ontvangen door de wereld om me heen. Wat gebeurt er met je als je ernaar kijkt. Wat roept het beeld bij je op? Zowel organische als geometrische vormen bootsen de vormen na van de meeste objecten in de natuur, zoals de onvolmaakte, gebogen vormen van rotsen, wolken of bomen en het menselijk lichaam. Het lijnenspel is eindeloos.
Zijn wij, mensen meer vertrouwd met de juist organische vormen of met de geometrische vormen? Waardoor voelen bepaalde vormen vertrouwd en geruststellend aan? Door hun asymmetrie stralen organische vormen vaak een gevoel van creativiteit en puurheid uit. Geometrische vormen hebben vaak een terugkerend ritme en zijn meer doelmatig, functioneel. Als kind werd ik me bewust van die lijnen en vormen. Het fascineerde me en ik kon urenlang kijken naar boomtoppen, wolken, lijnen langs bladeren, het golvende zand en de zee. Deze lijnen vond ik overal in terug. Ik hield van deze ontdekking en de beweging van die vormen. Zo werd mijn fotografie een schouwspel van telkens wisselende vormen.
"Surface"